Het stellen van doelen...

Ik merk dat dit iets is wat voor mij goed werkt. Op werkvlak uiteraard, maar ook tijdens het sporten. Zo denk ik tijdens mijn wekelijkse hardlooprondjes vaak genoeg… 

‘ hmm, gaat niet zo lekker, anders maar even wandelen ‘ maar dan komt er toch ergens een stem in mij naar boven die zegt: ‘ nee, probeer door te lopen tot het volgende huis. Bij het huis aangekomen stel ik weer een haalbaar doel in mijn hoofd, en zo kom ik uiteindelijk wel aan mijn kilometers. Hardlopen met een paar mensen of een maatje kan daarin handig zijn, je kletst wat onderweg en denkt niet te veel na over hoe lang het nog is of dat het niet lekker gaat. Je wordt als het ware meegezogen, en in een groep loop ik sneller meer kilometers dan dat ik alleen doe. 

Wat betreft dat hardlopen heb ik mijzelf nu een doel gesteld, nl. de halve marathon lopen. Dit moet gebeuren op Terschelling tijdens de Bereloop op 6 november. 
Klinkt nog lekker ver weg toch? Precies, en dat ist hem nou juist, want dit doel gaat ook over discipline, de discipline om echt elke week tot aan 6 november mijn trainingen te doen en op die manier de lengte te trainen van een halve marathon. 
Eerlijk? Tis een pokke end en heel vaak denk ik: hoezo??? En toch….moet dit nog worden afgevinkt van mijn sportieve lijstje.

Met het uitspreken van dit doel wordt het concreet en zal ik aan de bak moeten.
Het doel staat, de inschrijving is gedaan, zelfs een bootticket is al geboekt.

Ik houd jullie op de hoogte…